بررسی خصوصیات کمی و کیفی نخاله های ساختمانی شهر گرگان و امکان سنجی اقتصادی بازیافت آن ها

هدف از این مطالعه بررسی کمیت و کیفیت نخاله های ساختمانی شهر گرگان در سال 1394 و توجیه اقتصادی طرح پردازش این نخاله ها می باشد. جهت برآورد کمی نخاله از سه پارامتر تعداد تخلیه، چگالی نخاله و بار ماشین استفاده شد و برآورد کیفیت نخاله با روش تخمین چشمی در پلات انجام شد. همچنین امکان سنجی اقتصادی طرح با استفاده از روش ارزش خالص فعلی و نقطه سربه سر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آنالیز کمی نخاله ها نشان داد که به طور متوسط روزانه 264 تن و در طول سال 96861 تن نخاله ساختمانی در محل های دفع تخلیه می شود. بیشترین درصد ترکیب نخاله در هزارپیچ، خاک با 33/5% و کمترین آن چوب با 1% می باشد و در توسکستان نیز بیش از 90 درصد نخاله تخلیه شده خاک می باشد. نتایج امکان سنجی اقتصادی احداث مرکز پردازش نخاله در گرگان نشان داد که اگر روزانه 264 تن نخاله تولیدی گرگان پردازش شود، طرح از نظر اقتصادی احداث مرکز پردازش نخاله در گرگان نشان داد که اگر روزانه 264 تن نخاله تولیدی گرگان پردازش شود، طرح از نظر اقتصادی توجیه پذیر نیست، زیرا ارزش خالص فعلی در یک دوره ده ساله همواره منفی است و طرح در این دوره فاقد نقطه سربه سر می باشد. اما اگر علاوه بر شهر گرگان نخاله های چهارشهر مجاور آن (علی آباد، کردکوی، آق قلا، بندرترکمن) نیز پردازش شوند در این صورت طرح از نظر اقتصادی قابل قبول می باشد زیرا ارزش خالص فعلی در افق ده ساله از سال نهم مقداری مثبت است و طرح پس از نه سال و یازده ماه به نقطه سربه سر رسیده و بعد از این زمان سودآوری آغاز می شود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تجمیع نخاله ها و بازیافت آنها توجیه پذیر خواهد بود چرا که علاوه بر تامین هزینه ها موجب سودآوری اقتصادی، کاهش فشار افکار عمومی و رسانه های اجتماعی از موضع نخاله های ساختمانی و در نهایت توسعه پایدار منطقه موجب رضایت مردم و راهبرد سیاسی مسیولان شهری و کشوری خواهد شد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، ارزش خالص فعلی ، پردازش و بازیافت ، مدیریت محیط زیست