تاثیر بیوتکنولوژی در صنایع غذایی و تخمیر

استفاده از سلول های زنده یا قسمتی از آنها، به منظور تولید یا اصلاح محصولات غذایی یا مواد افزودنی به غذا می باشد. کاربرد بیوتکنولوژی در صنایع غذایی را می توان به دو بخش کاربرد بیوتکنولوژی سنتی و کاربرد بیوتکنولوژی مدرن تقسیم کرد. در کاربرد بیوتکنولوژی سنتی در صنایع غذایی، از فناوری تخمیری جهت تغییر مواد خام غذایی به محصولات غذایی تخمیری شامل پنیر، ماست، خمیر نان و غیره استفاده می گردد. در بکارگیری بیوتکنولوژی نوین در صنایع غذایی، از ژنتیک مولکولی و آنزیم شناسی کاربردی بهمراه فناوری تخمیری، جهت بهبود خواص مواد افزودنی غذایی استفاده می گردد. گوشت، سبزیجات و غلات به محصولات ، بیوتکنولوژی می تواند جهت تغییر مواد خام غذایی مانند شیر سابقه ی بسیار ، طعم دار و معطرو قابلیت نگهداری بیشتر استفاده شود .تولید این نوع محصولات در جهان طولانی دارد و هم اکنون این محصولات در مقیاس صنعتی در سطح دنیا تولید می گردند. بر اساس گزارشات موجود، حدود یک سوم رژیم غذایی در اروپا از غذاهایی تشکیل می شود که تخمیر درصد می باشد. بیوتکنولوژی برای افزایش 30 تا20 شده اند؛ در حالیکه این رقم در سایر نقاط دنیا بین محصولات,توزیع برابرو کاهش آلودگی وهدر رفت عملکرد جامعه برای بالا بردن کیفیت سیستم های غذایی بکار برده میشود. بیوتکنولوژی تسریع کننده و به عبارتی جهت دهنده ی باکتری برای تخمیر است و با تغییر عملکرد و مکانیسم,بروزرسانی در شرایط کشت باکتری,کشت,سلول,باکتری و شبیه سازی گونه هایی از باکتری به کیفیت فرآیند تخمیر کمک کرده و محصولی به یقین مورد پسندتر وارد بازار فروش و جامعه میکند. هدف از این مقاله بررسی تاثیر بیوتکنولوژی بر روی فرایند تخمیر و نحوه ی عملکرد آن در این فرایند می باشد.

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی ، فرایند تخمیر ، صنایع غذایی