برنامه ریزی شاخص های ایمنی شهر دوستدار کودک و نوجوان

کودکان و نوجوانان بی بدیل قشر تاثیر گذار جامعه هستند ، قشری که آینده هر شهر و هر کشوری در دستان آنان است . توجه به نیاز های این گروه سنی آسیب پذیر از وظایف دولت ها است . در شهرها دولت های محلی عهده دار این وظیفه سنگین می باشند. در این تحقیق تلاش گردید تا ضمن بررسی شاخص های شهر دوستدار کودک و نوجوان شناسایی و ارزیابی عوامل موثر بر ایمنی محله های شهری و ارتقاء شرایط محیطی محل سکونت کودکان و نوجوانان را مورد بررسی قرار داده شود . روش تحقیق در این مقاله، روش مشاهده مشارکتی و توصیفی - تحلیلی است . سعی گردید ضمن بررسی خصوصیات مربوط به ایمنی محیط های عمومی شهری ، نیازهای گروه های اجتماعی خاص کودکان ونوجوانان از طریق برداشت داده های میدانی، پرسشنامه و مصاحبه های عمیق، مورد ارزیابی قرار گیرد . در این تحقیق از روش اسنادی ، روش میدانی پرسشنامه و مصاحبه و روش مشاهده مستقیم مشارکتی استفاده گردید . تلاش شد ضمن تعریف کلیه مفاهیم مرتبط با موضوع تحقیق ، بررسی کامل پیشینه تحقیق انجام گردد . نظریه های مختلف شهرسازان برجسته در خصوص شهر دوستدار کودک و نوجوان مورد بررسی قرار گرفت . نمونه شهرهای موفق جهان و ایران در این خصوص مورد مطالعه قرار گرفت . حجم نمونه با روش کوکران378 نفر مشخص شد ، پرسشنامه ها تهیه وتوزیع گردید . داده های اخذ شده از طریق پرسشنامه ها توسط نرم افزار SPSSمورد تحلیل قرار گرفت . بررسی و تحلیل وضعیت موجود از طریق SWOT نیز انجام شد و پیشنهاداتی نیز در این بخش ارایه شد گردید . در نهایت پایایی میزان رضایت کودکان و نوجوانان از وضعیت ایمنی و خدمات به اثبات رسید و پیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت ارایه داده شد

کلیدواژه ها:

کودک ، نوجوان ، امنیت ، رضایت مندی ، محلات