بررسی رابطهی بین عملکرد مالی شرکت و زمانبندی گزارشگریمالی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

زمانبندی ارایه ی گزارشهای مالی، یکی از تصمیماتی است که مدیران در خصوص افشای اطلاعات باید اخذ نمایند. از دید کاربران صورتهای مالی نیز، بهموقع بودن گزارشگری مالی یکی از ویژگی های با اهمیت در مفید بودن اطلاعات حسابداری است. زیرا، بههنگام بودن اطلاعات میتواند به استفادهی بهتر و مفیدتر استفاده کنندگان اطلاعات مالی منجر شود. این تحقیق، به بررسی رابطهی بین مجموعهای از متغیرهای توضیحی (از جمله بازده حقوق صاحبان سهام، تغییرات بازده سهام، ریسک مالی و اندازهی شرکت) و زمان بندی گزارش گری مالی پرداخته است. دادههای تحقیق با استفاده از جامعهی آماری شامل 88 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، برای دوره ی زمانی 1383 تا 1389 به روش دادههای ترکیبی و رگرسیون حداقل مربعات معمولی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند. نتایج حاصل از تخمین مدل رگرسیون بیان میدارد که زمانبندی گزارشگری مالی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از شاخصهای سودآوری اثر می پذیرند. نتایج تحقیق نشان داد که بازده حقوق صاحبان سهام و تغییرات بازده سهام با تسریع در گزارشگری صورتهای مالی نسبت به سال قبل رابطهی مثبت معناداری داشته است و ریسک مالی و تغییرات ریسک مالی با تسریع در گزارشگری صورتهای مالی رابطهی منفی معناداری داشتهاست. همچنین، نتایج حاکی از این بوده است که شرکتهای بزرگتر گزارشگری مالی به موقعتری ارایه می کنند.

کلیدواژه ها:

گزارشگری مالی ، بهموقع بودن ، بازده حقوق صاحبان سهام ، بازده سهام ، ریسک مالی