نظریه های یادگیری وآموزش علوم

با تحول علم و فناوری و پیدایش نظ ری ه های جدید یادگیری، رویکردهای جدیدی نسبت به علم و روش های آموختن علوم مطرح شده است. برونر 3 پیشنهاد می کند که تاریخ علم را جانشین خود علم کنیم و به جایمفاهیم مطرح شده در کتاب های درسی به ایجاد فرایندهای زنده و پویای علم بپردازیم ؛ بنابراین تعریف صحیح علم، می تواند رهنمودهای مفیدی برای مطالع ه و آموزش آن ارایه دهد. امروزه بیش تر دانشمندان درتعریف علم به (( مطالعه ی پدیده ها از طریق مشاهدات معتبر و قابل اطمینان، و تحلیل مشاهدات و تفکر درباره ی یافته ها و ساختن نظریه هایی بر اساس توجیه آن چه مشاهده و تحلیل شده است )) با هم توافق دارند.هرچند بسیاری از آن چه ما تا کنون آموخته ایم به صو رت منظم نبوده و گاهی اتفاقی بوده است، اما آموزش نمی تواند با کوشش و خطا شکل گیرد . محیط های آموزشی زمانی می توانند اثربخش و کارآمد باشند ک ه کلیه یفعالیت های آموزشی از معیارهای مشخص علمی برخوردار باشند. در فرایند فعالیت های آموزشی ، معلمان و مدیران مدارس از عناصر اصلی و کلیدی تحول نیروی انسانی محسوب می شوند . بنابراین باید از کارایی واثربخشی لازم برخوردار باشند . معلمانی ک ار آمد و اثر بخش اند که با نظریه ها، مبانی، اصول و روش های تعلیم وتربیت آشنا باشند . آشنایی با نظریه های یادگیری به ما می آموزند که چگونه یادگیری های افراد را تجزیه و تحلیل کنیم و با تذکر نکاتی که اهمیت دارند و باید به آن ها توجه شود و نیز با اشاره به انتظارهایی که داریم،یادگیری را تسهیل کنیم. با عنایت به ضرورت مبحث عنوان ش ده، در این مقاله تلاش شده تا با ارایه ی تعدادی از این نظریه ها که هر یک دیدگاه ویژه ای برای یادگیری ارایه داده اند؛ ضمن معرفی آن ها ، آشنای ی با اصول اساسی این نظریه ها و کاربرد آن ها در آموزش و یادگیری مورد بحث قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، نظریه های یادگیری ، آموزش علوم