بررسی نقش بازی در رشد و تربیت کودک

در زمینه ی نیازهای تحولی کودک ، بازی به اندازه غذا ، گرما و محافظت مهم است. بازی فرصت ایجاد و گسترش مهارت های حرکتی درشت و ظریف و حفظ سلامت جسمانی را فراهم می کند. هنگامی که کودک به بازی می پردازد ، حرکت وپویایی او منجر به فعال شدن اجزای مختلف بدن و ایجاد هماهنگی بین اعضای بدن و رشد و پرورش مهارت های حرکتی او می شود. از آنجا که رشد عضلات در رشد بدنی اهمیت بسزایی دارد ، در بازی عضلات فرصت می یابند تا سریع تر رشد کردهو قوی تر شوند و مهارت های لازم جهت انجام کارهای متفاوت را به دست آورند. بازی وسیله ای طبیعی برای بیان و اظهاروجود کودک است. کودکان از طریق بازی احساسات ، ناکامی ها و اضطراب های خود را بیان می دارند ، اما علی رغم بروز آشکار کودک ، بزرگسالان در بسیاری از مواقع قادر به درک احساسات و پاسخگویی موثر به آنها نمی باش ند ، بنابراین شکاف ارتباطی بین کودک و بزرگسال عمیق تر می شود. در اینجاست که بازی می تواند به منظور برقرار ساختن ارتباط درمانی به کار رود و بزرگسالان می توانند از این طریق به دنیای درونی کودک راه یابند.

کلیدواژه ها:

کودک ، بازی ، رشد ، تربیت ، ارتباط