جذب طبقه خلاق در فضای شهری با استفاده از هنر عمومی تعاملی

تحقیقات نشان داده است قدرت تصور، تجسم یا خلاقیت در انسان به اندازهی قدرت حافظه عمومیت دارد.استعداد خلاقیت به طور طبیعی تقسیم شده است که به دنبال کوشش، شکوفا می شود. محیط می تواند در برانگیختن خلاقیت در افراد موثر باشد. علاوه بر اینکه افراد خلاق ویژگی هایی دارند که آنها را از دیگران متمایز می کند، ارتباط قوی بین فضا و خلاقیت نیز وجود دارد. حضور و فعالیت طبقه خلاق جامعه درفضاهای شهری زمینه پیشرفت و موفقیت شهرها را به همراه خواهد داشت. هنر پرورش دهنده قوه تخیل است و در صورتی امکان بروز می یابد که با پرورش و فراوانی تجربه های حسی(لامسه، بینایی و غیره توأم باشد و هرچه این تجربیات وسیعتر باشد، قوه خلاقه و قدرت تخیل نیز افزایش مییابد. شاخه ای از هنرعمومی، هنر تعاملی است که باجود ارائهی فردی اثر هنری، از مشارکت افراد دیگر بیبهره نمیماند. ماهیت اصلی هنر تعاملی ویژگی مشارکتی و جمعی بودن آن می باشد. عدم توجه به معانی و مفاهیم هنر عمومی تعاملی و کاربرد کم آن در فضای شهری، منجر به تولید آثار هنری زودگذری در فضاهای شهری شده است که نه تنها توجه و مشارکت شهروندان را به همراه ندارد، بلکه گاه به عنوان عنصری مخرب در فضاهای شهری خودنمایی میکند. هدف نوشتار حاضر شناسایی و تبیین موضوعاتی است که در بهبودشرایط فضای شهری به منظور انجام فعالیت هنر عمومی و با هدف جذب طبقه خلاق مؤثر است. این پژوهش بر پایه مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از مقایسه نظرات صاحب نظران مختلف می باشد. ابتدا برمبنای روشی تحلیلی_توصیفی راهکارهای جذب گروه خلاق، مفهوم هنر عمومی و هنر تعاملی و جایگاه آن در فضای شهری مورد بررسی قرارگرفته است و در جمع بندی معیار و اصول جذب طبقه خلاق با استفاده از هنر عمومی تعاملی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، طبقه خلاق ، هنر عمومی ، هنر تعاملی