تعیین مدل شناختی افسردگی بر اساس باورهای فراشناختی و طرحواره های ناکار آمد

پژوهش حاضر با هدف تعیین مدلی شناختی بر اساس سازههای شناختی نشخوار ذهنی و باورهای فراشناختی انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام بیماران افسرده مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر تهران است. روش نمونهگیری در این پژوهش از نوع در دسترس است که از کلینیکهایی که در این زمینه همکاری کردند جمعآوری شد. حجم نمونه 296 نفر است که با توجه به فرمول کوکران به دست آمد. برای سنجش باورهای فراشناختی از پرسشنامههای فراشناخت MCQ30 و برای سنجش طرحوارههای ناسازگار اولیه از پرسشنامه طرحوارههای یانگ - فرم کوتاه استفاده شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای جمعآوری شده در این پژوهش از روش مدلیابی ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که باورهای فراشناختی و طرحوارههای ناسازگار اولیه پیشبینی معناداری از افسردگی ارایه میدهند. در نهایت در مسیر غیر مستقیم ارتباط بین طرحوارههای ناسازگار و باورهای فراشناختی با افسردگی یک مسیر دو طرفه بین طرحوارهای ناسازگار و باروهای فراشناختی با افسردگی وجود دارد بهعبارت دیگر در ارتباط بین طرحوارههای ناسازگار اولیه و باورهای فراشناختی و افسردگی میتوان گفت که این متغیرها با تاثیر مضاعف بر یکدیگر در ایجاد و تثبیت افسردگی نقش دارند به گونهای که طرحوارههای ناسازگار اولیه به عنوان راهانداز خلق منفی هستند و بعد از آن باورهای فراشناختی در تداوم خلق با طرحوارههای ناسازگار همکاری میکنند.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، طرحوارههای ناسازگار اولیه ، باورهای فراشناختی