اثربخشی روان درمانی مثبت نگر گروهی بر کیفیت زندگی زناشویی و صمیمیت مادران دانش آموزان متوسطه

در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی برنامه مداخله ای روان درمانی مثبت نگر گروهی بر کیفیت زناشویی و صمیمیت مادران دانش آموزان مقطع متوسطه دختر شهر اصفهان در سال تحصیلی 95-94 پرداخته شده است. این تحقیق بر روی 50 نفر از مادران دانش آموزان مقطع متوسطه دخترانه شهر اصفهان که به صورت نمونه گیری تصادفی انجام شد. افراد تحت مطالعه به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم و اثربخشی برنامه مداخله ای روان درمانی مثبت نگر گروهی بر کیفیت زندگی زناشویی، صمیمیت، بر روی این افراد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی با استفاده از نرمافزار spss نشان میدهد که تفاوت میانگین نمرات گروه کنترل و گروه آزمایش در متغیر صمیمیت زناشویی افزایش معناداری داشته است (p<0/001و f=32/09) طبق نتایج تفاوت میانگین نمرات گروه کنترل و گروه آزمایش در متغیر کیفیت زندگی زناشویی نیز افزایش معناداری داشته است (p<0/0001و f=67/23)

کلیدواژه ها:

روان درمانی مثبت نگر ، کیفیت زناشویی ، صمیمت زناشویی