بررسی شیوع اندومتریت در مادیان ها با عامل باکتریایی اشرشیاکلی

با توجه به اینکه اشرشیاکلی یکی از شایع ترین عامل اتیولوژیکی عفونت های دستگاه تولید مثلی شناخته شده است. ما را بر آن داشت تا به بررسی شیوع اندومتریت در مادیان ها با عامل باکتریایی اشرشیاکلی بپردازیم. در این مطالعه از مادیان های دارای تاریخچه ناباروری و مشکلاتآبستنی برای تشخیص اولیه از تصویر التراسونوگرافی استفاده شد و پس از تایید، وارد جامعه آماری شدند. از این 60 راس مادیان نمونه گیری به وسیله سیفوناژ رحمی انجام شد که این نمونه ها جهت سیتولوژی، کشت، تست آنتی بیوگرام و آزمون PCR جهت بررسی ژن حدت ومقاومت انتی بیوتیکی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بدست آمده از سیتولوژی مایعات رحمی که تاییدی بود بر تشخیص از طریق تصاویرسونوگرافی، مادیان ها را به 3 گروه با رنج نوتروفیلی 0 تا 2 : 66 / 6 درصد، با رنج نوتروفیلی 2 تا 5 : 40 درصد و با رنج نوتروفیلی 5 به بالا: 33 / 53 درصد تقسیم بندی کردیم. کشت نمونه ها در محیط پپتون واتر، مک کانکی و در نهایت EMB جداسازی 33 / 48 درصد باکتریE.coli را گزارش کرد. در تست حساسیت آنتی بیوتیکی کمترین مقاومت در بین نمونه های کشت مثبت E.coli به آمیکاسین با 36 / 5 درصدو بیشترین مقاومت به آمپی سیلین با 41 / 71 درصد تعیین گردید. در آزمون PCR ، 66 / 21 درصد از نمونه ها دارای باکتری E.coli با ژن حدت شناسایی شدند. جست و جوی ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی از بین نتایج PCR کمترین مقاومت نسبت به کلرامفنیکل با 38 / 15گزارش و آمپی سیلین، تتراسایکلین و استرپتومایسین با 23 / 69 درصد، بیشترین مقاومت را داشتند. بررسی ها نشان داد حدود 93 درصد از اندومتریت های تحت بالینی دارای تعداد نوتروفیلی 2 به بالا هستند که از این بین 50 % از اندومتریت ها با عاملیت اشرشیا کلی گزارش شدند. این نشان دهنده این است که غالب ترین عامل باکتری ایجاد کننده اندومتریت در مادیان ها باکتری اشرشیاکلی می باشد.

کلیدواژه ها:

اشرشیاکلی ، اندومتریت ، مقاومت ، PCR