اصلاح خواص فیزیکی و شیمیایی ماستیک ها با استفاده از گوگرد وبنتونیت بازیافتی

ایجاد ترکخوردگی حرارتی و شیارشدگی درروسازیهای آسفالت اجراء شده در خیابان ها، کانال های بتونی آب و فوندانسیون ها و کفپوش های بام به دلیل تغییرات دما در فصول مختلف و بارگذاری ترافیکی، از مشکلاتی است که همواره با آن مواجه هستیم. استفاده از ماستیک یا همان درزگیر یکی از راهکارهای رایج تعمیر و نگهداری آسفالت، کف پوش ها و کانال ها است که با پرکردن ترک ها می تواند ازگسترش ترک ها و وارد آمدن هزینه های سنگین تر در مراحل بعد جلوگیری نماید. این درزگیرها نوعی الاستومر پایه قیری بوده که انعطاف پذیر بوده و دارای استحکام فرسایشی می باشند. از جمله مشکلات درزگیرهای کنونی میتوان به عدم استحکام پذیری مناسب، عدم همچسبی و چسبندگی خوب، پایداری پایین در سرما و گرما و مقاوم نبودن در برابر نفوذ اجسام خرجی و همچنین گران بودن مواد اولیه اشاره کرد. با توجه به مطالعه تحقیقات و پژوهشهای گذشته در زمینه استفاده از مواد ضایعاتی در این تحقیق سعی گردید، با به کار بردن ضایعاتی از قبیل گوگرد و بنتونیت علاوه بر استفاده از مواد ضایعاتی و کمک به محیط زیست این مشکلات برطرف گردد. در این تحقیق مشخص شد افزایش گوگرد به مخلوط ماستیکی موجب: استحکام بسیار بالا و عدم نفوذپذیری سنگریزه ها، پایداری بالا در گرما و انعطاف پذیری بسیار خوب در سرما می شود. ایجاد پیوندهای عرضی و عدم توانایی ذوب شدن مجدد، افزایش ویسکوزیته با افزایش میزان گوگرد. افزودن پودر روغنی بنتونیت نیز در کنار گوگرد به ماستیک باعث: کاهش نسبت جرم به حجم مخلوط ماستیکی شد. افزایش انعطاف پذیری درسرما، افزایش ویسکوزیته، کاهش چشم گیر هزینه تولید در کنار افزایش طول عمر آسفالت ها و کفپوش ها