مروری بر کاربرد روش های غنی سازی در صنایع نان و غلات

یک ماده ی غذایی ممکن است به طور طبیعی گرفتار کمبود ویتامین یا ماده معدنی بوده، و یا در اثر فرایند اعمال شده روی آن حداقل قسمتی از این مواد را از دست داده باشد. مواد مغذی مورد نیاز برای بدن انسان بر اساس سن، جنس، اندازه ی بدن، فعالیت شخصی و شرایط خاص سلامت، متفاوت است. اگرچه تنوع و تعادل در انتخاب مواد غذایی منجر به یک رژیم غذایی مطلوب می شود ولی به دلایل شرایط اقلیمی خاص یا بعضی از عادات غذایی ممکن است گروهی از جمعیت یا همه افراد یک منطقه مبتلا به کمبود ماده مغذی و عوارض آن شوند. افزایش نیاز به بعضی از ریز مغذی ها در دوره هایی خاص مثل دوران جنینی، کودکی، بلوغ، شیردهی و حتی سالمندی موجب می شود که برای حفظ سلامت، ریز مغذی ها را به صورت مکمل برای گروههای سنی خاص تجویز نمود. در واقع برای غلبه بر کمبود ریز مغذی ها باتوجه به شرایط باید از راهکارهای متفاوت و ادغام یافته استفاده کرد. یکی از استراتژی های اساسی، موثر و ارزان درمهار و پیشگیری از اختلالات ناشی از کمبود ریزمغذی ها، غنی سازی مواد غذایی است. نان ماده غذایی بسیار مناسبی برای غنی سازی می باشد، زیرا اکثریت افراد جامعه بدون توجه به وضعیت اجتماعی و اقتصادی آن را مصرف می کنند و افزایش مصرف آن نیز خطری به دنبال ندارد و در هر سه وعده، غذای اصلی مورد مصرف بخش عمده ای از جامعه می باشد. لذا استفاده از روش های غنی-سازی در مواد غذایی همچون نان و سایر فراورده های غلات، برای جبران اختلالات ناشی از کمبود ریز مغذیهای ضروری برای برخی از طبقات جامعه، امری مهم و ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

کمبود ریزمغذی ها ، غنی سازی ، غلات ، نان