اولویت بندی انواع کودهای کشاورزی براساس اصول توسعه پایدار با استفاده از تکنیک TOPSIS

پیامدهای ناگوار زیست محیطی که جهان کنونی با آن رو به روست ناشی از برخورد غیرمعقول انسان با محیط زیست و استفاده از منافع پایه است به طوریکه به جای در نظرگیری منافع درازمدت، با هجوم بی وقفه و تاراج منابع، عواید کوتاه مدت را ترجیح داده و با تداوم این خط مشی، مسیر قهقرایی و زوال آن را برای خویش رقم زده است. از سوی دیگر رشد فزاینده جمعیت مستلزم غذای بیشتر و در نهایت استفاده از کودهای کشاورزی اجتناب ناپذیر است. با این وجود استفاده از کودهای کشاورزی به منظور تولید بیشتر، خود باعث مشکلات زیست محیطی شده است. مشکلات زیست محیطی، کاهش تنوع زیستی، سلامت اکوسیستم ها، کاهش کیفیت و بالاخره اثر سوء آن ها بر سلامت انسان از جمله آثار غیرقابل انکار زیست محیطی در اثر استفاده بی رویه و نادرست از کودهای کشاورزی می باشد. بنابراین استفاده درست از کودهای کشاورزی از یک سو و وجود مدیریتی بهینه در این امر از سوی دیگر الزامی می باشد. درنتیجه ضروری است انواع کودهای مورد استفاده در کشاورزی از لحاظ فاکتورهای توسعه پایدار مورد بررسی قرار گیرند تا بهترین و کارآمدترین نوع کود کشاورزی شناسایی شود.مقاله حاضر ضمن بررسی قابلیت های انواع مختلف کودهای کشاورزی و ارزیابی مزایای هریک، به بررسی قابلیت این کودها در کاهش آلودگی های زیست محیطی و ایجاد سودهای پایدار می پردازد و درنهایت به اولویت بندی این کودها از لحاظ اصول توسعه پایدار در کشاورزی با استفاده از روش TOPSIS (Technique for Order of Preference by Similarity to Ideal Solution) می پردازد.

کلیدواژه ها:

آلودگی زیست محیطی ، توسعه پایدار ، کود کشاورزی ، TOPSIS