بررسی عملکرد واجزای عملکرد دانه ژنوتیپ ها یپیشرفته گندم نان درمناطق دیم مغان

اصلاح گندم از طریق بهبود سازگاری، برای تقویت پتانسیل و افزایش عملکرد تحت تنگناهای محیطی، اهمیت فوق العاده ای دارد. این تحقیق، برای دستیابی به ژنوتیپ های پر محصولی که بتواند در شرایط متنوع محیطی برتر از راقام موجود باشند، انجام گردید. برای این منطور آزمایشی با تعداد 23 لاین به همراه دو شاهد در ایستگاه تحقیقات دیم مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مغان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 94-1393 اجرا شد نتایج بررسی اجزای عملکرد بین صفات طول بوته، طول سنبله، تعداد پنجه بارور، وزن دانه در سنبله، وزن دانه درکل بوته، وزن کل بوته وعملکرد دانه درسطح احتمال 1% وصفات تعداد پنجه وتعداد دانه درسنبله درسطح احتمال 5% اختلاف معنی دارنشان داد. همچنین صفات طول پدانکل، تعداد سنبله و وزن کاه فاقد اختلاف معنی دار بودند. ژنوتیپ 10 بامیانگین 3457 کیلوگرم درهکتار بیشترین عملکرد را دارا بوده و ژنوتیپ 18 با میانگین عملکرد 1804 کیلوگرم در هکتارکمترین عملکرد رانشان می دهد.

کلیدواژه ها:

عملکرد دانه ، اجزای عملکرد ، ژنوتیپ ، گندم نان ، دیم ، مغان