تبیین موقعیت استراتژیک آسیای مرکزی و بحران نفوذ گروه های تروریستی؛ مطالعه موردی: داعش

گفته می شود که تروریسم طاعون قرن 21 است. تقریبا 70 درصد از جنایت علیه بشریت توسط چهار سازمان اصلی افراط گرای اسلامی: داعش، بوکوحرام، طالبان و القاعده انجام شده است. آسیای مرکزی، منطقه ای استراتژیک است که از بحران تروریسم خارجی و داخلی و همچنین حملات افراطی تروریست ها متاثر شده است. به سمت جنوب، این منطقه با مرزهای افغانستان همسایه است که یک زمینه پرورشی برای شبه نظامیان رادیکال مذهبی طالبان است و اخیرا نیز شاهد افزایش حضور گروه های تروریستی وابسته به دولت اسلامی (داعش) می باشیم. به سمت شرق، آسیای مرکزی نیز با استان سین کیانگ چین هم پهلو است که در آن گروه های جدایی طلب اویغور فعال هستند و به سمت غرب، این منطقه با قفقاز روبه روست که در آن گروه های افراطی برای ایجاد یک قفقاز شمالی مبارزه می کنند. در داخل نیز منطقه، با تشکل های تروریستی محلی به ویژه جنبش اسلامی ازبکستان و حزب التحریر اسلامی مواجه است. اما عواقب تحولات سوریه در حال حاضر یک نگرانی امنیتی برتر در آسیای مرکزی است. هدف در این پژوهش، طرح و تبیین موقعیت ژیوپلیتیک آسیای مرکزی در برابر تهدید مشترک تروریسم و افراط گرایی)داعش( به ویژه بحران احتمال خطر جذب ایتلافی از گروه های جهادی آسیای مرکزی و گروه دولت اسلامی و به دنبال آن پرورش یک شبکه از ارتباطات در آسیای مرکزی و مناطقی چون قفقاز و سین کیانگ می باشد. به نظر می رسد ظهور افراط گرایی در منطقه از برآورده نشدن تمایلات برای تغییرات سیاسی و اجتماعی نشات می گیرد. با توجه به فساد مالی و اداری، فقر، تبعیض طبقاتی و نا امنی اجتماعی؛ اعمال اصلاحات گسترده سیاسی، اقتصادی در این منطقه لازم به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

آسیای مرکزی ، داعش ، دولت اسلامی ، بحران ، افراط گرایی