هیدروپلیتیک کشورهای جنوب غرب آسیا

آب مایه حیات، و تداوم زندکی موجودات زنده وابسته به آن است. همچنین آب عامل اساسی در پیدایش اج-تماعات و تمدن های بشری است. آب عنصری هست که وجود آن برای تولید مواد غذایی، توسعه اقتصادی، بقای موجودات زنده و... ضروری می باشد. تغییرات آب و هوایی، بهره برداری مفرط از منابع آبی، مصرف بیش از حد ناشی از افزایش جمعیت محور بودن کشاورزی در اقتصاد اکثر کشورها به کارگیری شیوه سنتی در آبیکاری و هدر رفتن بخش قابل توجهی از منابع نیز از جمله مهم ترین عوامل کمبود آب در منطقه جنوب غرب آسیا به شمار می رود که به دلیل اجرای برنامه های توسعه اقتصادی - اجتماعی نیاز به آب به شدت رو به فزونی است. قرار گرفتن منطقه جنوب غرب آسیا در کمربند خشک جهان سبب گردیده تا این منطقه علارغم دارا بودن نزدیک به 5 درصد جمعیت جهان تنها 1 درصد آبهای شیرین قابل دسترس را در اختیار داشته باشد که این منابع آب نیز عمدتا به صورت مشترک مورد استفاده قرار می گیرد. اساسا وجود منابع آبی مشترک در مناطق مرزی به عنوان یک منبع اقتصادی عامل مهمی در سطح و نوع روابط سیاسی کشور ها به حساب می آید. اختلافات سوریه، ترکیه و عراق بر سر منابع آب رودخانه های دجله و فرات نمونه ای از تاثیر آب بر روابط بین کشورها در جنوب غرب آسیاست. در این تحقیق سعی شده سطح تعاملات بین دولت ها منطقه جنوب غرب آسیا در بهره برداری از منابع آب تبین گردد. هدف اصلی این تحقیق تبیین این مطلب می باشد که منابع آب عامل مهمی در سطح و نوع تعاملات کشور های جنوب غرب آسیا می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی بوده و اطلاعات به روش کتابخانه ای سنتی و الکترونیکی گردآوردی شده است. نتیجه تحقیق حاکی از این است که در منطقه جنوب غرب آسیا منابع آب دارای نقش مهمی در روابط بین کشورها می باشند.

کلیدواژه ها:

هیدروپلیتیک ، آسیای جنوب غربی ، روابط سیاسی