مقایسه اثر بخشی آموزش معنویت وآموزش راهبردهای یادگیری بر جهت گیری هدفیوخود تنظیمی دانشآموزان سال سوم دبیرستان شهر اصفهان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش معنویت وآموزش راهبرد های یادگیری بر جهت گیری هدفی و خود تنظیمی دانشآموزان سال سوم متوسطه رشته ریاضی و تجربی دختر وپسر بود. طرح پژوهش یک طرح نیمه تجربی باپیش آزمون و پس آزمون، با گروه آزمایش و کنترل بود. در این پژوه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده گردید، به این ترتیب که از بین دانش آموزان رشته ریاضی فیزیک وتجربی مدارس دخترانه وپسرانه به شیوه تصادفی 40 دختر و 40 پسر بدون توجه به نمره ومعدل دانشآموزان انتخاب و به طورکاملا تصادفی و به شکل مساوی به 4 گروه آزمایشی و کنترل تخصیص داده شدند. بنامهای گروه آموزش راهبردهای یادگیری وگروه آموزش معنویت وگروه توام آموزش راهبردهای یادگیری ومعنویت باهم تشکیل شد. ابتدا پرسشنامه های جهت گیری هدفی( AGQO ) بوفارد 1998 و پرسشنامه خودتنظیمی MSLQ ل 6پینتریچ ودی گروت 1990 به عنوان پیش آزمون بر روی گروه های آزمایشی و کنترل اجرا گردید و سپس برای گروه آزمایش راهبردهای یادگیری، از یک بسته آموزشی راهبرد های یادگیری به مدت 16 جلسه وبرایگروه آزمایش معنویت از یک بسته آموزشی به مدت 1 جلسه وبرای گروه آزمایشی آموزش معنویت توام با آموزش راهبردهای یادگیری از دو بسته نام برده شده در دوگروه قبل استفاده شد. کل این جلسات در مدت 84 هفته اجرا شد. اما گروه کنترل بدون هیچ آموزشی به فعالیت های معمول خود ادامه دادند. سپس مجددا پرسشنامه ها به عنوان پس آزمون اجرا گردید و داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس واستفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل دادهها نشان داد که، آموزش راهبرد های یادگیری جهت گیری هدفی و خود تنظیمی دانشآموزان سال سوم متوسطه را افزایش میدهد p˂0/01 اما آموزش این راهبردها بر جهت گیری عملکرد تبحری تاثیری کمتری داشته است. ولی نکته جالب اینکه آموزش توام معنویت با راهبردهای یادگیری تاثیر بسیار خوبی واثر بخش تری نسبت به دو عامل آموزش معنویت و آموزش راهبردهای یادگیری دارد p˂0/01

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری ، معنویت ، جهت گیری هدفی ، خود تنظیمی