تحلیل نمادها و اسطورههای شعر پایداری فلسطین براساس مجموعه اشعار سمیح القاسم

انگیزهها و زمینههای نمادپردازی، اسطورهگرایی و اسطورهسازی در شعر پایداری فلسطین متعدد است؛ معناگرایی، تصویرآفرینی،عمقبخشی و جستن راهی برای غنای هنری و ادبی آثار از مسیر نمادپردازی و نمادآفرینی یا آشناییزدایی از نمادهای پیشین، سمیحالقاسم را به استفاده از مضامین نمادین و اسطورهای وا داشته است. شرایط نامساعد اشغال و ترس از مجازات، عامل دیگری بود کهشاعر فلسطینی را برانگیخت تا گفتهها و خواستههای خود را در پوششی نمادین مطرح کند. پژوهش حاضر بر آن است تا گستره. عناصر نمادین و اسطورهای را در شعر پایداری سمیح القاسم با عنوانهای: 1. شخصیتهای تاریخی، مذهبی،ادبی و اساطیری؛ 2برگرفته از طبیعت؛ 3. زمانی؛ 4. حیوانی؛ و 5. ابزارهای ساخت انسان، بررسی کند و دلالتها و دگرگونیهای معنایی این مضامینرا پیش روی خوانندگان قرار بدهد. روش خاص پژوهش، توصیفی تحلیلی است و به عناصر موضوعی متن با این تفکر کهانگیزشی و هدفمند هستند توجه میکند، در شرح اشعار نیز از روش استقرایی تحلیلی استفاده شده است. نتایج پژوهشنشان میدهد که نمادها و اسطورههای شاعر اغلب متوجه فلسطین، فاجعه شکست، مردم آواره و دشمن صهیونیستی است. شاعر با بازآفرینی اسطورههای تاریخی، ملی و دینی به پایداری و استحکام روحیه دفاعی فلسطینیان پرداخته و در عین حال استقرار و ثبات خویش را به رخ دشمن میکشد.

کلیدواژه ها:

فلسطین ، نماد ، اسطوره ، سمیح القاسم