عناصر مقاومت در شعر فدوی طوقان

ادبیات مقاومت مقوله ای است که تحت شرایطی مانند: نبود آزادی های فردی و اجتماعی ، اختناق و استبداد داخلی ؛ غصب سرمایه های فردی و اجتماعی شکل می گیرد.شعر ، طنز و هجو به عنوان سخنگوی مردم مظلوم اقدام به بازگویی این مقوله می کنند . مساله محوری این مقاله به واکاوی عناصر مقاومت در شعر فدوی طوقان می پردازد. از آنجا که فدوی طوقان یکی از زنان نام آور شعر مقاومت فلسطین است که با به کار گیری تصویری بدیع و تازه از جلوه های مقاومت زنان عرب ، مخصوصا زنان فلسطینی را به خوبی در شعر خود ترسیم کرده است ، بنابراین در این نوشتار به بررسی جلوه های مقاومت در شعر این شاعر به نام می پردازیم. اشعار فدوی در ابتدا جنبه رمانتیک و از جنبه ی درونی وی نشات می گیرد اما شهرت او در شعر مقاومت پس از جنگ در سال (1967) و مرگ برادرش به اوج می رسد. فدوی دارای هشت دفتر به نظم و سه کتاب به نثر می باشد که حاصل پرورش فکری او ، توسط برادرش ابراهیم طوقان است.این تحقیق به توصیف و مطالعه مضامین پایداری در زمینه های :وطن پرستی ، آزادی ، مبارزه و پایداری ، دعوت به بیداری و امید به پیروزی به روش توصیفی – تحلیلی و مطالعه کتابخانه ای می پردازد . یافته های تحقیق گویای آن است که از میان دیوان های او، از دیوان چهارم به بعد است که ما جلوه هایی از مقاومت را در شعر او می بینیم و سه دیوان او تقریبا از شعر مقاومت خالی می باشد.

کلیدواژه ها:

ادبیات مقاومت ، شعر فلسطین ، مضامین پایداری ، فدوی طوقان