الگوریتم خوشه بندی ترکیبی ژنتیک فازی چندهدفه در مسیریابی شبکه های حسگر بی سیم

شبکه های حسگر بی سیم شبکه هایی با صدها یا هزاران گره حسگر با انرژی محدود و برد رادیویی کوتاه هستند. به دلیل محدودیت در ظرفیت باتری و شارژ مجدد یا تعویض باتری، به حداکثر رساندن طول عمر شبکه تبدیل به مهمترین چالش در شبکه های حسگر بی سیم شده است. تحقیقات پروتکل های مسیریابی یکی از روش های اصلی افزایش طول عمر شبکه است زیرا بطور کلی قدرت انتقال بخش عمده ای از اتلاف انرژی گره های حسگر است. هدف اصلی کمینه کردن میزان انرژی کل شبکه است. در سال های اخیر، تحقیقات فشرده ای در حوضه ی شبکه های حسگر بی سیم و نحوه ی ارتباطات بین حسگرها صورت گرفته است که پتانسیل همکاری میان حسگرها در تجمع داده ها و پردازش و در هماهنگی و مدیریت فعالیت های مورد سنجش قرار داده است. دراین مقاله نیز یک الگوریتم مسیریابی ترکیبی ژنتیک فازی چندهدفه بمنظور بهینه سازی عملیات مسیریابی در شبکه حسگر بی سیم ارایه شده که بتواند مصرف انرژی حسگر را بهبود بخشد. آنالیز عملکرد راهکار پیشنهادی و مقایسه آن با نتایج الگوریتم های خوشه بندی که اخیرا ارایه شده نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی از نظر معیارهای بهره وری، زمان از دست رفتن اولین گره، نیمی از گره های زنده و مجموع انرژی باقیمانده که معیار نمایش طول عمرشبکه است، توانسته بهبود قابل توجهی در مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه داشته باشد..

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم ، منطق فازی چندهدفه ، الگوریتم ژنتیک