یک مدل جایابی پوشش پیوسته با شعاع پوشش فازی

این مقاله یک مدل جایابی پوشش پیوسته را در محیط فازی ارائه می دهد. به خاطر عدم قطعیت شعاع پوشش، درجه امکان پوشش به وسیله مفهوم فازی معرفی می شود. از آنجا که عدم قطعیت می تواند موجب ریسک عدم پوشش مشتریان گردد، مسئله به صورت یک مدل مدیریت ریسک فرموله می شود. مدل پیشنهادی توسعه مدل های جایابی پوشش گسسته در فضای پیوسته است. تابع هدف شامل هزینه ریسک می باشد. در مدل ارائه شده، یک وسیله در صورتی به یک منطقه تعلق دارد که در فاصله از قبل تعیین شده از مرکز آن منطقه قرار گیرد. مدل پیشنهادی توسط روش آلفا- برش حل می شود. پس از حل مدل با آلفاهای مختلف، مناطقی که بیشترین امکان انتخاب شدن را دارند، برای تعیین تسهیلات جدید برگزیده شده و بهترین مکان تسهیلات بر اساس درجه های امکان به دست آمده، محاسبه می شوند. آنگاه مدل برای به دست آوردن مقادیر ماتریس پوشش و درجه امکان مقادیر پوشش، حل می شود. در پایان، یک مثال عددی به همراه تحلیل حساسیت برای تشریح مدل پیشنهادی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

مدل پوشش پیوسته ، شعاع پوشش فازی ، مدیریت ریسک ، روش آلفا- برش