یادگیری سازمانی و تأثیر آن بر افزایش توانمندی نیروی انسانی در مراکز دولتی ایران (مطالعه موردی؛ شرکت آب و فاضلاب منطقه 6 شهر تهران)

در جهان امروز آنچه بیش از همه دارای اهمیت است، نیروی انسانی است، به طوری که اقتصاددانان معتقدند آنچه در نهایت خصوصیت روند توسعه اقتصادی و اجتماعی یک کشور را تعیین می کند، منابع انسانی آن کشور است، نه سرمایه و یا منابع مادی دیگر. این منابع انسانی هستند که سرمایه ها را متراکم می سازند، از منابع طبیعی بهره برداری می کنند، سازمان های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی را به وجود می آورند و توسعه ملی را پیش می برند. از این رو آموزش و توانمندسازی روزافزون آنها، ابزاری است تا بتوان به روند توسعه ملی سرعت بخشید. بر این اساس پژوهش حاضر با علم به اهمیت موضوع، به تحلیل رابطه یادگیری سازمانی با توانمندسازی کارکنان پرداخته است. در همین ارتباط پژوهش حاضر با روش اسنادی– میدانی و با استفاده از پرسشنامه و بهره گیری از نرم افزار SPSS به این نتیجه رسیده است که بین یادگیری سازمانی و توانمندسازی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. جهت رابطه مثبت و شدت آن نیز در حد بالا می باشد. یعنی با افزایش سطح یادگیری سازمانی، میزان توانمندسازی کارکنان افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی منابع انسانی ، یادگیری سازمانی ، سازمان آب و فاضلاب منطقه 6 شهر تهران