بررسی نقش خودکنترلی بر خشم دانشآموزان پسر دبیرستانی شهر بیرجند

زمینه و هدف: خشونت یکی از آسیب های عمده در جهان امروز است که معمـو لا0 توسـط کـنش گـران فـردی یـا جمعـی، علیـه خـود (خودکشی یا خودآزاری) یا علیه دیگری (دیگرکشی یا دیگرآزاری) اعمال میشود. خشونت ماهیتی اجتماعی دارد و بیشتر در تعاملات بین شخصی و بین گروهی صورت می گیرد و در بساری از تحقیقات خودکنترلی پایین یکی از دلایل عمده بروز این گونه رفتارها از سوی این افراد است لذا هدف این تحقیق بررسی نقش خودکنترلی بر خشم دانش آمـوزان پسـر دبیرسـتانی شهر بیرجند میباشد. روش شناسی تحقیق: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانـش امـوزان پایه اول و دوم دبیرستان های خاص شهر بیرجند شامل دبیرستان های شاهد، نمونه تربیت، شهید بهشتی، صدرا وهنرستان نمونه البرز می باشد. که 225 نفر از آنان به صورت تصادفی ساده به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. تعداد افراد نمونه با توجه به جامعه آماری 550 نفری براساس جدول مورگان بدست آمده است.از این تعداد 191 نفر به سه پرسشنامه خودکنترلی و خشم پاسخ کامل دادند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل خطی رگرسیون تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد بین خودکنترلی و خشم رابطـه معنـاداری وجـود دارد. نتیجهگیری: افزایش خودکنترلی، باعث کاهش خشم در نوجوانان میشود لـذا ارائـه راهکارهـای درمـانی و مداخلـه ای در ارتبـاط بـ ا نوجوانان ضروری و قابل توجه است

کلیدواژه ها:

خشم ، خودکنترلی ، نوجوان