آزمون مدل پنج عاملی فاما و فرنچ در تبیین بازده شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

از دیرباز مدل های ارزش گذاری سهام مورد استفاده محققان، اندیشمندان مالی و همچنین سرمایه گذاران بوده است. اهمیت امر ارزشگذاری، نیاز به تدوین مدلی جامع که به بهترین شکل بازده مازاد سهام را توضیح دهد، آشکار می سازد . در این مسیر اگرچه تلاش های بسیاری صورت گرفته و مدل های متفاوت و مختلفی ارائه شده است، اما تا به حال هیچ کدام از این مدل ها نتوانسته اند به طور کامل این بازده مازاد را شرح دهند. از پرکاربردترین این مدل ها مدل سه عاملی فاما و فرنچ است. به علت عدم توانایی این مدل در توضیح کامل بازده مازاد سهام، مدلی جدید با 5 عامل توسط این محققان ارائه شد. هدف این پژوهش آزمون مدل پنج عاملی فاما و فرنچ در تبیین بازده شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش۵ فرضیه تدوین گردیده است. سپس جهت آزمون این فرضیه ها نمونه ۱۸۳ تایی از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۳ انتخاب شده است. متغیرهای مدل پنج عاملی فاما و فرنچ شامل )صرف ریسک بازار، اندازه شرکت، نسبت B/M سودآوری و سرمایه گذاری( می باشد. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون چند متغیره به روش داده ترکیبی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از این پژوهش آشکار می سازد که عوامل صرف ریسک بازار، اندازه شرکت و سودآوری با بازده ارتباط مثبت و معنی داری دارند. عامل نسبتB/M ارتباط منفی و معنی داری را می توان در نظر گرفت و عامل سرمایه گذاری هیچ گونه ارتباطی با بازده ندارد.

کلیدواژه ها:

بازده ، مدل CAPM ، مدل فاما و فرنچ ، بورس اوراق بهادار تهران