تحلیل تأثیر مالکیت بزرگترین سهامدار بر واگذاری بلوکی سهام (مورد مطالعه: شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

شرکتها ممکن است از ارزشی که با اقدام به واگذاری برای سهامداران ایجاد میشود به دلیل مشکلات نمایندگی چشم پوشی کنند؛ بویژه زمانی که، سهامداران بزرگ تمایل به نگهداری داراییها به منظور استخراج منافع شخصی به ضرر سهامداران اقلیت داشته باشند. سهامداران بزرگ انگیزه و منابع کافی برای جمع آوری اطلاعات، کنترل افراد درون شرکت و اجرای قراردادها و به طور کلی نظارت دارند. در این پژوهش تأثیر مالکیت بزرگترین سهامدار بر واگذاری بلوکی سهام بر اساس نمره گرایش مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور نمونهای مشتمل بر 102 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1382-1391 انتخاب شده است. در پژوهش فوق جهت بررسی مسئله مورد بحث از روش نمره گرایش استفاده شده است. در این روش احتمال واگذاری در آینده برای شرکتهایی که این فعالیت را انجام ندادهاند محاسبه میشود. نتایج حاصل شده نشان میدهد که بزرگترین سهامدار در رقابت با سایر سهامداران در جهت اقدام به واگذاری، تأثیری منفی و معناداری بر واگذاری بلوکی سهام دارد، به این معنا که فعالیتهای واگذاری با حضور آنها کاهش میباشد؛ و حضور آنها به معنای تحمیل ترجیحات شخصی بر سیاستهای شرکت است.

کلیدواژه ها:

واگذاری ، تمرکز مالکیت ، همسان سازی نمره گرایش