بررسی ساختار شیمیایی و آنتی اکسیدانی گیاه زعفران (.Crocus sativus L)بعنوان یک رنگیزه طبیعی

استفاده از رنگ های طبیعی استخراج شده از گیاهان و کاربرد آنها در مواد غذایی یک واقعیت تجاری است. امروزه با افزایش سطح اطلاعات، افراد به دنبال غذاها و نوشیدنی های سالم و ایمن هستند. اولین فاکتوری که باعث جذب مشتری می شود رنگ ماده غذایی است. رنگ با اهداف مختلفی شامل پوشاندن تقلب، رنگ دهی، آروما و ... اضافه می شود. رنگ های مجاز خوراکی (تارتارزین, سان ست یلو)باعث ایجاد آلرژی هایی از جمله خارش، آسم، بیش فعالی در کودکان می شوند. زعفران با نام علمی.Crocus sativus L،گیاهی کوچک است که از وسط پیاز، تعدادی برگ باریک و بلند خارج می شوند. از وسط برگ ها، ساقه گلدار خارج شده که به یک تا سه گل منتهی می شود. گل ها بسیار زیبا و دارای 6 گلبرگ بنفش رنگ هستند که ممکن است در بعضی واریته ها به رنگ گلی یا ارغوانی باشند. گل ها دارای 3 پرچم و یک مادگی منتهی به کلاله سه شاخه به رنگ قرمز متمایل به نارنجی است. قسمت مورد استفاده این گیاه، خامه و کالله سه شاخه است که به نام زعفران مشهور است و دارای بوی معطر با طعم کمی تلخ می باشد. مواد اصلی رنگ در زعفران کروسین و کروستین موجود در کلاله می باشند. تولید محدود زعفران و قیمت بالای آن باعث شده است تا در این گیاه تقلبات زیادی صورت بگیرد، این تقلبات بیشتر شامل افزودن مواد گیاهی و شیمیایی مشابه زعفران می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی رنگدانه های زعفران و نقش آنتی اکسیدانی آنها در مواد غذایی می باشد. نتایج نشان می دهد، زعفران علاوه بر کاربرد در صنایع غذایی اخیراً به عنوان دارو به کار می رود و به دلیل اثرات بیولوژیکی مفید و خصوصاً ضد سرطان بودن آن مورد توجه قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

زعفران ، خواص آنتی اکسیدانی ، کروسین ، کروستین