مکانیابی مراکز اسکان موقت (درشرایط وقوع زلزله) با استفاده از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP مطالعه موردی: محله حسینیه زنجان

مدیریت بحران، علمی است کاربردی که به وسیله مشاهده سیستماتیک بحران ها وتجزیه وتحلیل آنها،درجستجوی یافتن ابزاری است که به وسیله آن بتوان از بروز بحران ها پیشگیری ویا در صورت بروز، در راستای کاهش اثرات آن، به امدادرسانی وسیع وبهبود اوضاع اقدام نمود.همه ساله درنقاط مختلف کره ی زمین،افراد زیادی براثر وقوع سوانح طبیعی نظیر زلزله وسیل ،جان وکاشانه خود را از دست می دهند. تامین مکان های مناسب جهت اسکان آوارگان پس از وقوع زلزله یکی از موارد مهم در برنامه ریزی ومدیریت بحران است. مقاله حاضر با هدف مکانیابی مراکز اسکان موقت به مطالعه موردی یکی از مناطق پرتراکم،فرسوده ومرکزی شهر زنجان(محله حسینیه) ومیزان آسیب پذیری آن درمقابل زلزله احتمالی می پردازد.به همین منظوردرچارچوب روش تحقیق توصیفی – تحلیلی، با درنظر گرفتن امکانات وعوامل محدودکننده محله که متاثر از شرایط طبیعی وکالبدی محدوده مورد نظر می باشد،سایت های مورد نظرجهت اسکان موقت آوارگان تعیین می شوند.پس از آن جهت مشخص کردن بهترین سایت از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)که بابهره گیری از معیارهای موثر درامر مکانیابی که از پیشینه مرتبط با تحقیق وبا توجه به محدوده مورد مطالعه وداده های قابل دسترس گزینش گردیده اند، جهت تصمیم گیری نهایی استفاده خواهد شد. نتایجمطالعات نشان داد معیارهای سهولت اجرای طرح ودسترسی به شریان های اصلی شهر در بین سایر معیارها واستانداردهای مکانیابی جهت اسکان موقت آسیب دیدگان درمحله حسینیه زنجان از اهمیت بیشتری برخوردارند.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، مکانیابی مراکز اسکان موقت ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ، محله حسینیهزنجان ، بافت فرسوده