طراحی و تحلیل بهینه سیستم حمل و نقل همگانی قطار شهری براساس برنامه ریزی بلند مدت طرح (مطالعه موردی شهر کرمان)

برای برنامه ریزی جهت توسعه و راه اندازی سیستم های مختلف حمل و نقل همگانی، اطلاع از مشخصات وویژگی های اینگونه سیستم ها ضرورت دارد. سیستم هایی نظیر اتوبوس معمولی، اتوبوس تندرو، قطار سبک شهری ومترو دارای ویژگی های قابل توجهی هستند و هر یک در مراحل برنامه ریزی طراحی و اجرا نیاز به توجه جداگانه ای دارند. تفاوت در ویژگی های مهمی نظیر سرعت، ظرفیت، ابعاد وسیله و عرض معبر یا کریدور مورد نیاز برایراه اندازی هر سیستم و همچنین وجود تنوع در هزینه سرمایه گذاری موجب شده تا شهرهای مختلف به تناسب پتانسیل های موجود در سطوح مختلف از این وسایل نقلیه بهره گیرند. جمعیت، کاربری زمین، سیستم حمل و نقل،سفر، قوانین و مقررات، منابع مالی، ارزشهای جامعه مولفه هایی هستند که در یک برنامه ریزی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت بایستی در نظر گرفته شوند. از اینرو مقاله پیش رو با مطالعه میدانی شهر کرمان با استفاده ازنرم افزارهایTransCAD و GIS کریدورهای مناسب در جهت راه اندازی سیستم حمل و نقل ریلی و تمرکز بیشتردر برنامه ریزی بلندمدت ترافیکی برای این شهر را مورد بررسی قرار می دهد. براین اساس نتایج قابل قبول تری نسبت به سیستم حمل و نقل ریلی کوتاه مدت حاصل گردید. از دستاوردهای این مطالعه می توان به حدود 55 % و در کریدور شرقی– غربی حدود 79 % افزایش تعداد مسافر اشاره نمود

کلیدواژه ها:

مهندسی ترافیک ، حمل و نقل همگانی ، برنامه ریزی بلند مدت ، قطار شهری ، نرم افزارTransCAD