طراحی متدولوژی مسیریابی خطوط ویژه اتوبوس در معابر شهری

این مقاله، با در نظر گرفتن الگوی تقاضای سفر و با قبول وضعیت فعلی سیستم حمل و نقلی (شامل معابر، چراغهاو زمانبندی آنها، ناوگان اتوبوسرانی و نحوه عملیات آنها، محل ابستگاههای اتوبوس و غیره) ، سعی در ارایه روشی برای مسیریابی (شبکه) خطوط ویژه اتوبوس برای سیستم اتوبوسرانی، با اختصاص یک خط از خطوط موجود خیابان به اتوبوسها (در هر جهت) دارد. در این روش ابتدا سعی می‎شود، خیابان‎های مستعد شناسایی و سپس اثرات خط ویژه باروش ارایه شده در مقاله مورد بررسی قرار ‎گیرند. خطوط ویژه در خیابانهایی که اثر نامطلوبی بر آنها داشته حذف می‎شود و این فرایند مجدداً تکرار شده و تا آنجا ادامه می‎یابد که در تمامی خیابانهای دارای خط ویژه شاهد بهبود وضعیت حمل‎ونقل باشیم. شبکه خطوط ویژه بدست آمده جواب مساله است. لازم به ذکر است که حدس خیابانهای مستعد خط ویژه در کاهش تعداد تکرارها (و در نتیجه هزینه و زمان محاسبات) نقش عمده دارد

کلیدواژه ها:

خط ویژه اتوبوسرانی ، مسیریابی ، اتوبوسرانی ، حمل و نقل همگانی ، مدیریت تقاضا