بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری با پیشرفت تحصیلی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان (مطالعه موردی دانش آموزان متوسطه شهر کرمانشاه)

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی رابطه بین شیوهای فرزند پروری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود.روش تحقیق حاضر کمی- توصیفی از شاخه پیمایشی بود. جامعه آماری دانش آموزان دبیرستان شهر کرمانشاهدر سال تحصیلی 1394-95 بود که تعداد 384 نفر از آنان بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس، پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند و معدل پایان ترم دانشاموزان بود. نتایج نشان داد که بین شیوه فرزند پروری مقتدرانه و پیشرفت تحصیلی رابطه معنی دار وجوددارد. همچنین محاسبات نشان داد بین متغیر انگیزش پیشرفت با سبک اقتدار گرایانه رابطه معناداری وجوددارد اما بین پیشرفت تحصیلی با سبک سهل گیرانه و استبدادی رابطه ای وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری ، پیشرفت تحصیلی ، بامریند ، هرمانس