تأثیر فن آوری اطلاعات بر مدیریت دانش

دانش به تعریفی عبارت است از: ایده ها، ادراکات و درسهای آموخته شده در طول زمان. به طور کلی دانش را می توان به دو دسته تقسیم کرد. دانش آشکار که به سادگی قابل بیان است، این دانش را می توان با نوشتن یا به طور شفاهی به دیگران منتقل کرد. دانش ضمنی که بیان و انتقال آن به دیگران مشکل است. برای مثال درکی که یک فرد جامعه یا سازمان از واقعیتهای اطراف خود دارد، نمونه ای از دانش ضمنی است. دانش دارایی ارزشمندی است که باید مدیریت شود. اساس مدیریت دانش یافتن استراتژی هایی است که دانش را به شکل صحیح و در زمان مناسب در اختیار افراد درست قرار دهد. مدیریت دانش، ابتکاری تازه برای تبدیل الگوهای نظام اطلاعاتی از رویکرد پردازش داده و ارائه اطلاعات به رویکرد گردآوری و استفاده از دانش در سازمان ها است که از به کارگیری تخصص و مهارت انباشته در ذهن و زوایای پنهان افراد تا تبدیل آن ها به منابع مکتوب و مدون را شامل می شود. در واقع مدیریت دانش با بهره برداری و توسعه دانش متعلق به سازمان ها در جهت اهداف آن سازمان در ارتباط است. فناوری اطلاعات به مجموعه ابزارها، فنون و روش های تولید، پردازش، ذخیره سازی و اشاعه و اطلاعات اطلاق می شود. طبق تعریف یونسکو، فناوری اطلاعات یکی از ابعاد علوم اطلاع رسانی است و ظرفیت کامپیوتر برای ذخیره سازی، پردازش اطلاعات، تکنولوژی ارتباطات دوربرد و انتقال، ثبت، ویرایش، ذخیره سازی، تغییر و توزیع اطلاعات را پوشش می دهد. مدیریت دانش به عنوان مجموعه ای از فعالیت های مرتبط با تولید، تدوین و انتقال دانش مطرح شده است. هدف ابزارهای مدیریت دانش، کمک به فرآیند جمع آوری و تشکیل دانش گروهی به منظور در دسترس قرار دادن آن به صورت اشتراکی در سازمان است. این ابزارها می توانند از طریق ارتباطات شبکه ای، انتقال فناورانه به یک مسیر و تبدیل دانش به شناخت بر جریان دانش تاثیرگذار باشند.

کلیدواژه ها:

فن آوری اطلاعات ، مدیریت دانش