بررسی شاخصهای سرمایه فکری در دانشگاهها (مطالعه موردی دانشگاههای آزاد اسلامی استان خوزستان)

در اقتصاد نوین، تولید ثروت و رشد اقتصادی عمدتاً از دارایی های نامشهود خصوصاً سرمایه فکری سرچشمه می گیرد. پیشرفت اقتصاد جدید تاکیدی بر این واقعیت است که خلق ارزش بیشتر به دارایی های نامشهود وابسته است تا به دارایی های فیزیکی، لذا در این گونه اقتصادها سرمایه فکری منبع اصلی توسعه اقتصادی محسوب می شود و سایر عوامل سنتی تولید مانند زمین، نیروی کار و سرمایه مالی در جایگاه بعدی اهمیت قرار می گیرند در چنین شرایطی سرمایه فکری عامل کلیدی ارتقای عملکرد سازمانی محسوب می شود.در یک سازمان دانش محور، روشهای سنتی حسابداری که مبتنی بر داراییهای ملموس سازمان هستند برای ارزش گذاری سرمایه فکری که بزرگترین و ارزشمندترین دارایی ناملموس سازمانهاست ناکافی است. رشته نوظهور سرمایه فکری یک حوزه تحقیقاتی جدید برای محققان و دست اندرکاران سازمانی است که برای ایجاد مکانیزم های اندازه گیری جدید برای گزارش دهی متغیرهای ناملموس مانند سرمایه انسانی و رضایت مشتری و نوآوری تمرکز دارد و با توجه به اینکه درک و بهره برداری از منابع ناملموس حیاتی مانند سرمایه فکری به حفظ و کسب مزیت رقابتی در سازمانها کمک می کند دراین تحقیق سعی می شود با تعریف سرمایه فکری و بررسی شاخصهای عملیاتی سرمایه فکری در دانشگاههای آزاد اسلامی خوزستان به ارائه راهکارهایی که به ارتقای سرمایه فکری و متعاقبا بهبود و توسعه دانشگاهها می انجامد پرداخته شود.