سنجش ارزش های مستتر میراث معماری و شهرسازی در بافت تاریخی شهر تبریز با استفاده از تکنیک TOPSIS

امروزه مبحث ارزش های شهر اسلامی–ایرانی یکی از مهمترین چالش های متخصصان شهری است به گونه ای که ویژگی های این شهر به صورت گسترده درحال بررسی وتحقیق است . شهرسازی و معماری اسلامی در دوره های قبل دارای ارزش ها و ویژگی های منحصر بفردی بود که در عین سادگی ، جوهر اصلی برنامه ها و طرح ها را دارا بودند و توانایی پاسخگویی به نیازهای مردم را داشتند . ارزش های میراث معماری و شهرسازی به عنوان مهمترین منابع غنی فرهنگ و نشان دهنده هویت هر جامعه ای است ، که توجه به امر صیانت و حفاظت از آن در راس امور حفاظتی و برنامه ریزی قرار دارد . در این پژوهش ابتدا به بررسی مفهوم ارزش پرداخته شده و سپس نظریات مختلف دسته بندی ارزش های میراث معماری و شهرسازی ارائه گردیده است . به طور کلی هدف از این تحقیق دستیابی به کلیدواژه هایی در جهت ارزیابی کمی مفهوم ارزش میراث معماری و شهرسازی در شهر اسلامی است. سپس به بررسی این کلیدواژه ها در حوزه های باارزش انتخاب شده ی شهر تبریز (که شامل: مسجد کبود، ارگ علیشاه، بازار سرپوشیده، مجموعه دانشگاه ربع الرشیدی، میدان و برج ساعت، برج یانقین، مسجد صاحب الامر، موزه آذربایجان و مجموعه دانشگاه هنر اسلامی تبریز) با استفاده از تکنیک TOPSIS پرداخته شده است. روش به کار گرفته شده در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و پرسشنامه و مصاحبه می باشد . نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها نشان می دهد که حوزه ی باارزش بازار سرپوشیده شهر تبریز با ضریب نزدیکی 1 هم در میان مردم عادی و هم در میان صاحب نظران مبحث ارزش های میراث معماری و شهرسازی به عنوان باارزش ترین و ایده آل ترین حوزه انتخابی می باشد .

کلیدواژه ها:

مولفه های سنجش ، ارزش ، شهرهای اسلامی ، میراث معماری و شهرسازی ، تبریز