نقش ذینفعان در سیاست گذاری و برنامه ریزی برای حفاظت از میراث معماری و شهری

به فراموشی سپرده شدن میراث معماری و شهری، به موازات گسترش نسنجیده و دگرگونی های پرشتاب شهرها به یکی از مهمترین چالش های شهری تبدیل شده است. میراث معماری و شهری که منعکس کننده هویت و ارزش های تاریخی-فرهنگی شهر هستند؛ در میان ساخت و سازها و گسترش بی رویه گم شده اند. سیاست گذاری های نادرست، مداخلات بدون مطالعات همه جانبه و بی توجهی به بافت کهن ارزشمند، علاوه بر ناکامی در نیل به اهداف مورد نظر، می تواند درآینده ای نه چندان دور، معضلات موجود را مضاعف نماید. پیچیدگی فرآیند شناسایی و مدیریت ارتباطات ذینفعان پروژه و کاهش علاقه ذینفعان به حمایت و پشتیبانی از پروژه ها، از جمله عوامل شکست مداخلات و پروژه های شهری بخصوص در زمینه حفاظت از آثار ارزشمند تاریخی ومیراث شهری و معماری است. مقاله حاضر، با مطالعه و تحلیل پژوهش های صورت گرفته و نیز مداخلات صورت گرفته در میراث معماری و شهری، به لزوم توجه به فرآیند شناسایی و مدیریت ذینفعاندر حوزه سیاست گذاری و برنامه ریزی برای حفاظت از میراث معماری و شهری و به طور ویژه، ارائه مدل/فرآیندی کارآمد که نقش و میزان تاثیر هریک از ذینفعان در آن، به درستی تبیین شده است؛ پرداخته است.

کلیدواژه ها:

حفاظت ، ذینفعان ، میراث معماری و شهری ، مدل/فرآیند