ارزیابی تطبیقی مفهوم روش شناسی و نظریه پردازی در معماری

اندیشمندانی که می خواهند نظریه پردازی کنند،باید دو دانش تخصصی برخوردار باشند؛دانش نسبت به پدیده ای که می خواهند درومورد آن تئوری سازی کنند و دانش نسبت به روش شناسی های نظریه پردازی.تدوین اسلوب پژوهش هم به عنوان روش شناسی شناخته می شود.روش شناسی،دانشی است که متمرکز بر فرآیندها و راه هایی که در روند دانش اندوزی به کار می بریم.می توان آن را تحت عنوان روش تحقیق هم به کار ببریم.در نتیجه دو رویکرد روش شناسی کمی و کیفی از همدیگر قابل تشخیص هست.نظزیه از زمانی که بشر تعقل را جایگزین افسانه پردازی کرد،شکل یافت.امروزه هر رشته علمی به تعریفی از نظریه نیاز دارد که متناسب با آن رشته باشد.هنوز وجه تمایز نظریه در معماری با نظریه در سایر رشته ها به روشنی مشخص نشده است.چ.ن به کار گیری نظریه در معماری،نیاز به شناخت ریشه ای نظریه و توجه به ویژگی های آن است.بنابراین ما در این مقاله سعی داریم با بررسی تطبیقی-تحلیلی موضوع و مطالعه کتاب ها ، مقاله ها و منابع معتبر در حوزه روش شناسی و نظریه پردازی،دو مفهوم روش و نظریه را در پژوهش های کاربردی بررسی کنیم و معانی متفاوت این دو را از نظر کمی و کیفی بیان کنیم.با بررسی ویژگی های نظریه معماری بتوانیم به جایگاه نظریه در معماری پی ببریم.

کلیدواژه ها:

روش شناسی ، روش شناسی پژوهش ، نظریه ، نظریه پردازی ، مفهوم طراحی ، نظریه در معماری