مطالعه پراکندگی اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم اسکریابین، 1913به روش شناورسازی در گوسفندان استان مازندران

اورنیتو بیالرزیوز، بیماری ناشی از کرم پهن اورنیتوبیالرزیا ترکستانیکم می باشد که موجب خسارات اقتصادی از جمله کاهش فراورده های دامی از قبیل توقف رشد، کاهش پشم، گوشت و وزن گوسفندان دامداری ها می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی وجود انگل اورنیتوبیالرزیا ترکستانیکم و تعیین میزان آلودگی در گوسفندان استان مازندران می باشد. برای این منظور در سال های 88-1384 تعداد 900 نمونه مدفوع گوسفند و 1200 نمونه حلزون از مناطق مختلف استان مازندران جمع آوری و تشخیص داده شد. نمونه های مدفوع به صورت تصادفی گرفته شده و با روش های معمول انگل شناسی شامل روش مستقیم و کلی تون لین با استفاده از کلرور روی اشباع شده برای شناور سازی تخم های سنگین اورنیتوبیالرزیا ترکستانیکم آزمایش شدند. از تعداد 900 نمونه مدفوع گوسفند که در دو فصل بهار و پاییز سالهای 84 تا 88 گرفته شد آلودگی به اورنیتوبیالرزیا ترکستانیکم در مناطق بابلسر )فیروز آباد، حسن آباد، قائمیه و مطهری(، بهشهر)کالک و هلل مرز( و بهنمیر)عزیزک( مثبت گزارش شد که درصد آلودگی در این مناطق 27 درصد بود. نمونه های فیروز آباد و بابلسر 100 درصد آلوده بودند و بیشترین تعداد تخم مشاهده شده در یک گرم مدفوع 23 عدد در منطقه قائمیه بابلسر مشا هده شد. نمونه های شهرستانهای نور، نوشهر، چالوس و جویبار منفی بودند و در مجموع میانگین کل آلودگی گوسفندان استان مازندران 15 درصد بود.از تعداد 1200 حلزون جمع آوری شده 60 درصد پالنوربیس، 10 درصد لیمنه آ، 4 درصد سوکسینیا و 26 درصد نیزفیزا تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

اورنیتو بیالرزیا ترکستانیکم ، اپیدمیولوژی ، گوسفند ، حلزون ، مازندران