استقلال یا عدم استقلال عقد صلح در فقه و حقوق ایران

یکی از مباحثی که بین فقها و حقوقدانان وجود دارد این است که با توجه به اینکه صلح از عقود محسوب می شود آیا عقدی مستقل است یا فرع عقود دیگر است؟ یعنی فی نفسه عقد خاصی نمی باشد بلکه وابسته به سایر عقود است، با این توضیح که اگر در مقام معاملات واقع شود فرع عقد بیع و عناصر و احکام بیع را دارا خواهد بود و اگر در مقام اجاره واقع شود نتیجه ی عقد اجاره را می دهد و فرع بر عقد اجاره خواهد بود. غالب فقهای شیعه آن را عقدی مستقل می دانند، در حقوق ایران هم صلح فی نفسه اصل و مستقل دانسته شده است، در مقابل فقهای اهل سنت صلح را عقدی مستقل نمی دانند بلکه آن را تابع عقودی می دانند که نتیجه ی عقد صلح به نتیجه ی آن شباهت دارد. این مقاله می کوشد، موضوع را تحلیل کرده و از منظر تطبیقی مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

عقد ، صلح ، استقلال ، فرعیت صلح