ظرفیت مزارع خورشیدی در مبارزه با گرد و غبار در استان خوزستان

امروزه تأمین انرژی از یک سو و جلوگیری ازآلودگی های زیست محیطی و گرم شدن کره زمین از سوی دیگر، همواره یکی از چالش های پیش روی سیاستگذاران کشورها است. در کشور ایران یکی از چالش های بزرگ، مبارزه با معضلات زیست محیطی و تامین انرژی پاک است. از معضلات زیست محیطی مهم کشور، مسئله بیابان زایی و پدیده ریزگردها، به خصوص در استان های خوزستان و استان های همجوار آن است. از طرف دیگر محدودیت منابع سوخت فسیلی و آلودگی ناشی از آن ها نیز گریبانگیر کشور است. در این مقاله پتانسیل تبدیل تهدید بیابان زایی و پدیده ریزگردها به فرصت تولید انرژی برق خورشیدی هم زمان با کنترل این پدیده در شهرستان های استان خوزستان مورد بررسی قرار گرفته است. پتانسیل تولید برق خورشیدی در اراضی بیابانی و شن زارها، به تفکیک شهرستان های استان محاسبه گردید. نتایج نشان می دهند که با استفاده از بیابان ها و مناطق تحت فرسایش بادی در استان خوزستان، علاوه بر نیل به هدف کنترل پدیده گرد و غبار، امکان تامین برق حتی بیش از مصرف کل کشور وجود دارد. در کل پیشنهاد می گردد که کانون های بحرانی ایجاد گرد و غبار، در اولویت ایجاد مزارع خورشیدی قرار گیرند تا در کنار تولید برق، هدف کنترل پدیده ریزگردها نیز محقق گردد.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، بیابان زدایی ، خوزستان ، ریزگردها