بررسی قاعده فقهی اصاله الصحه و تعارض آن با اصل استصحاب

اصل صحت آن است که اعمال دیگران را بایست حمل برصحت و درستی کرد و مشروع و حلال انگاشت ومادامی کهدلیل برنادرستی و حرمت آن پیدا نشده است نبایستی درصورت دوران امر بین احتمال صحت و مشروعیت ازیک طرف و عدم مشروعیت ازطرف دیگر اعمال افراد را نامشروع و نادرست پنداشت حال این اصل درمواردی با اصل اصتصحاب درتعارض قرار میگیرد که نوشتار حاضر درصدد خواهد بود تا پس ازبیان معانی این دواصل به بررسی تعارض آن بپردازد نظر درست این است که اصل صحت درشرایط عقد و نیز شرایط متعاقدین و عوضین جاری و اسصحابات عدمیه محکوم این قاعده است زیرا اصاله الصحه جزو امارات می باشد و همچینن شکی نیست که اصل صحت براستصحاب حکمی مقدم است اما درخصوص استصحاب موضوعی چنانچه با جریان اصل صحت تعارض داشته باشد استصحاب موضوعی جاری می شود نه اصل صحت

کلیدواژه ها:

اصاله الصحه ، اصل استصحاب ، قاعده ی فقهی ، تعارض اصول فقهی