تأثیر روش خاک ورزی حفاظتی بر کاهص مصرف آب و حفظ مواد آلی خاک در مناطق کم آب

خشکسالی یکی از بزرگترین بلایای طبیعی است که جوامع انسانی را درگیر خود کرده است. خشکسالی در کشاورزی زمانی اتفاق می افتد که مقدار رطوبت خاک به قدری کم شود که پاسخگویی مقدار تبخیر و تعرق نباشد در حال حاضر کشور ایارن با پدیده خشکسالی و کمبود آب روبه رو می باشد کشاورزی در ایران سهم زیادی از مصرف آب شیرین را به خود اختصاص داده است راهکارهای متفاوتی برای کاهش آب در حوزه کشاورزی وجود دارد که یکی از این راهکارها استافده از روش خاک ورزی حفاظتی می باشد این روش علاوه بر کاهش مصرف آب و بهبود راندمان مصرف آب تا 11% نسبت به شخم مرسوم سبب حفظ مواد آلی خاک تا حدود 16% و کاهش فرسایش خاک تا 52% می شود اساس خاک ورزی حفاظتی، بر حفظ مقدار کافی بقایای گیاهی در سطح خاک تردد کمتر در زمین و دستکاری کمتر خاک استوار است خاک ورزی حفاظتی با مهیا کردن وضعیت مناسیب خاک، برای جذب رطوبت و دمای کافی برای جوانه زنی و رشد بذر و همچنین با کاهش مقاومت به نفوذ خاک سبب توسعه آسان ریشه می گردد در مقاله حاضر به بررسی نقش خا ورزی حفاظتی در جهت کاهش اثرات منفی از خشکسالی پرداخته شده است سپس نقش مثبت حاک ورزی حفاظتی در حفظ و افزایش مواد آلی خاک و نیز نقش آن در کاهش فرسایش مورد بررسی قرار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

خاک ورزی حفاظتی ، کاهش مصرف آب ، بقایای گیاهی