یاس و امید در شعر شهریار

شهریار از اساتید مسلم شعر معاصر علی الخصوص در حوزه ی غزل است که از جهات مختلف شعرش قابل بررسی است. بی گمان با توجه به جایگاهی که برای شعر این شاعر متصوریم ضرورت پرداختن به فضای شعری او از ضروریات مسلم قرار داده است. در عین حال شاعران با عنایت به حوادث و خاطراتی که از زندگی به یادگار دارند، نشانه های یاس آور یا امید بخشی در شعرشان منعکس نموده اند. شعر شهریار در دوران معاصر از امتیازات ویژه در ادب فارسی برخوردار است. تا جایی که آن را می توان از نشانه های امید بخش و فخر آور غزل معاصر می توان بر شمرد. اگر از زاویه امید و یاس به شعر شهریار نگاه کنیم، مجموعه ی سر تا پا امید را مشاهده نماییم. لیکن حوادث زندگی و اوضاع اجتماعی شاعر متفکر را در خود غرق کرده است. در این مقاله در غزلیات منتخب شهریار منظر امید و یاس را ارزیابی می نمایم.

کلیدواژه ها:

یاس ، امید ، شهریار ، شعر نو