بهسازی آموزش خط مشی گذاری، ضرورتی در راستای توسعه ظرفیت خط مشی گذاری جمهوری اسلامی ایران

تکمیل نمودن چرخه خط مشی گذاری به ویژه در مراحل ابتدایی آن - شامل شناخت و پیدا کردن راه حل - بیش از آنکه منوط به وجود منابع مادی باشد، نیازمند سرمایه های فکری با هدف توسعه ظرفیت های خط مشی گذاری در کشور می باشد. کاستی ها و ضعف های موجود در بسیاری از خط مشی های عمومی کشور در ابعادی همچون جامع نگری، آینده نگری و تطابق با خط مشی های فرادستی بیانگر ظرفیت پایین خط مشی گذاری است. این مهم را می توان ناشی از عدم درک و توجه تخصصی به این حوزه و همچنین ضعف های آموزشی آن دانست، لذا توجه به تطبیق آموزش خط مشی گذاری با نیازهای عملیاتی کشور و بهره گیری از دانش روز ضرورت می یابد. هدف از انجام این پژوهش بهسازی آموزش خط مشی گذاری عمومی در دوران تحصیلات تکمیلی کشور با توجه به نیازهای دانشی، منطبق با مدل های شایستگی خط مشی گذاران و همچنین انجام مطالعات تطبیقی آموزش خط مشی گذاری در سایر دانشگاه های معتبر جهان می باشد، تا از این طریق بتوان نسبت به بهسازی آموزش خط مشی گذاری عمومی در قالب بازبینی و تصحیح سرفصل ها و سایر ابزارهای آموزشی سازگار با تغییرات و تحولات معاصر و شرایط سیاسی و اقتصادی کشور اقدام نمود. مبنای این پژوهش تحلیل و استدلال عقلی نگارندگان می باشد که از طریق شناسایی نیازهای آموزشی حوزه مربوطه و همچنین بررسی اسناد فرادستی و مطالعات تطبیقی و همچنین مصاحبه با خبرگان حوزه تلاش نموده تا نسبت به اعتلای حوزه و ظرفیت خط مشی گذاری کشور اقدام نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش خط مشی گذاری ، نظام آموزش عالی ، ظرفیت خط مشی گذاری ، بهسازی آموزش ، مطالعات تطبیقی