نقش جهت گیری مذهبی و خودکارآمدی در پیش بینی گرایش به اعتیاد در دانشجویان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش جهت گیری مذهبی، خودپنداره و خودکارآمدی در پیش بینی گرایش به اعتیاد بوده است. روش: روش پژوهش مورد استفاده توصیفی - همبستگی بود. بدین منظور 853 دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه رازی که به روشنمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند به پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت، خودکارآمدی شرر و آمادگیاعتیاد APS پاسخ دادند. یافته ها: نتایج نشان می دهد میان جهت گیری مذهبی درونی و خودکارآمدی با گرایش به اعتیاد رابطه منفی معنادار وجود دارد که روی هم رفته می توانند 88 درصد از تغییرات مربوط به گرایش اعتیاد را پیش بینی کنند. نتیجه گیری : از نتایج پژوهش حاضر می توان در برنامه های اجرایی در زمینه پیشگیری و درمان اعتیاد به عنوان متغیرهای تاثیرگذار در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، خودکارآمدی ، گرایش به اعتیاد