مدلسازی شوری آب رودخانه آجی چای با استفاده از روشهای ماشین بردار پشتیان و شبکه عصبی مصنوعی

رودخانه ها مهمترین منابع تامین آب مصرفی بخشهای صنعت گشاورزی و شهری هستند که به دلیل عبور از بسترهای مختلف دچار نوسانات کیفی زیادی می شوند. در این پژوهش به مدلسازی کیفیت آب رودخانه آجی چای با استفااده از روش های شبکه عصبی مصنوعی و برنامه ریزی ژنتیک پرداخه شده است. داده های مورد استفاده شامل پارامترهای کمی و کیفی اب این رودخانه از قبیل دبی Q غلظت کل املاح محلول در آب TDS منیزیم Mg کلسیم Ca کلر Ci هیدروژن کربنات HCO3 سولفات SO4 نسبت جذب سدیم Na% سدیم NA پتاسیم K اسیدته PH نسبت جذبی سدیم SAR در مقیاس زمانی ماهانه می باشد به منظور ارزیابی قابلیت مدلهای به کار رفته، معیارهای ارزیابی نظیر میانگین قدر مطلق خطا ضریب همبستگی میانگین مربعات خطا و دیاگرام پراکنش مشاهداتی - محاسباتی نمودار میانگین قدر مطلق خطا، ضریب همبستگی، میانگین مربعات خطا و دیاگرام پراکنش مشاهداتی محاسباتی نمودار تغییرات مقادیر کل مواد جامد محلول، مورد بررسی قرار گرفت نتایج حاصل بیانگر آنست که روش شبکه عصبی مصنوعی عملکرد قابل قبولی در تخمین میزان کل مواد جامد محلول دارا می باشند. مقادیر بدست آمده از برای پارامترهای ارزیابی بهترین مدل بصورت زیشه میانگین مربعات خطا RMSE=0.0012 و ضریب همبستگی R=0.8416 می باشند.

کلیدواژه ها:

آجی چای ، ماشین بردار پشیبان ، شبکه عصبی مصنوعی ، شوری آب رودخانه