بررسی تاثیرات اقلیمی بر معماری بومی مساجد قدیمی شهر اصفهان مطالعه موردی: مسجد ساروتقی

در مباحث مربوط به اقلیم معماری، هماهنگی ساختمان با شرایط اقلیم هر منطقه موردتوجه می باشد که این امر موجب آسایش بیشتر انسان ونیز صرفه جویی در مصرف سوخت برای کنترل شرایط محیطی می باشد. انتخاب جهت استقرار های سال ضرورت دارد لذا در این تحقیق به منظور بررسی کالبدی بنا، و تطابق با عدم تطابق با شرایط اقلیمی حاکم بر هریک از ماه های سال بر شهر اصفهان از مدل اولگی و متناسب با آن از داده های اقلیمی سرعت و جهت باد کمینه و بیشینه دما بر حسب سانتی گراد و کمینه و بیشینه رطوبت نسبی در بازه زمانی 201-1951 استفاده شده و سپس با بکارگیری نرم افزار مشاور اقلیم معماری مدلهای طراحی بناها و تدابیری که باید اتخاذ نمود ارائه شده است باتوجه به نتایج بدست آمده، ماه های آبان، آذر، دی بهمن، اسفند خارج از محدوده اسایش بوده و سرما حاکم است و استفده از وسایل گرما زا و سیستمهای مکانیکی حرارت زا الزامی است. ماه های خرداد و مهر دارای شرایط اسایش و راحتی هستن و ماه های فروردین مرداد و تیر نیز گرم بوده و در روز شرایط آسایش حرارتی و وجود ندارد و باید از سیستمهای تهویه کنده و سیتسم مکانیکی خنک کننده استفاده نمود ولی در شب در محدوه آسایش قرار دارد ماه های شهریور و اردیبهشت در روز در محدوده اسایش قرا ردارند ولی در شب خارج از محدوده آسایش قراردارند.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری ، محدوده آسایش ، اولگی ، شهر اصفهان