جایگا معلم در اسلام و نقش آن در تربیت دینی دانش اموزان

در دین مبین اسلام تربیت بر تعلیم ارجحیت دارد و بنابراین مبحث اخلاق در آموزش و بسیار حائزاهمیت است . از طرفی دیگر از این منظر وجود اسوه و الگو در تمامی حوزه ای زندگی انسان نقش محوری را ایفا می کند در تربیت اسلامی نقش و رسالت معلم منحصر به فرد است و سفارشات اکیدی در خصوص ویژگی های اخلاقی، اهمیت جایگاه و نقش و خطیر بودن وظیفه ای که برعهده دارد شده است از همین رو در آیات و روایات و همپچنین در دیدگاه اندیشمندان اسلامی نقش معلم به عنوان الگوی اخلاق درامر اموزش مطرح شده و جایگاه ویژه ای دارد در نهادهای اموزشی نقشهای فراوانی وجوددارد وافراد زیادی دست اندر کار در تعلیم و تربیت هستند اما در این میان نقش معلم جلوه ای خحاص دارد و این به دلیل ارتباط نزدیک و رودرویی است که معلم در جریان آموزش با شاگردان برقرار می سازد معلم تنها یک موزگار برای انتقال معلومات علم یو دانش نیست بلکه الگویی با نفوذ است که نمی تواند نسبت به اصول اخلاقی خویش بی تفاوت باشد چون محدوده ی اخلاقیانش فراتر زا خود اوست و در واقع اخلاق و عمل معلم در جریان اموزش به مراتب بیشتر از سخن و کلامش بر شاگردان اثر خواهد داشت از همین رو، در بسیاری از موارد شاگردان در شخصیت پذیری خود نقش معلم رابسیار موثر می دانند این جاست که الگوسازی از معلم در درون شاگرد اتفاق می افتد و شاگرد او را سرلوحه ی خویش قرا رداده و از او سرمشق می گیرد با توجه به این مطالب می توان گفت که از دیدگاه اسلام رابطه ی معلم با شاگرد یک رابطه ی معنوی است چون معلم با روح و جان کودک در پ ارتباط است یک معلم با پایبند به اصول و ضوابط اخلاق در جریان و روند اموزشی که برعهده ی اوست می تواند بزرگترین خدمت را به جامعه ی خویش عرضه کند.

کلیدواژه ها:

اسلام ، تربیت ، تربیت دینی ، قرآن ، معلم