طراحی کلاس درس بر مبنای نظریه های یادگیری در راستای بهبود جو روانی

جو روانی موضوعی است که با موفقیت دانش آموزان و کاهش رفتارهای ناهنجار و سلامت روان ارتباط دارد، ایجاد محیط های کلاسی برانگیزاننده حس مشارکت جویی و تعامل در بهبود جو روانی مؤثر است، در این پژوهش یکی از مهم ترین مباحث یعنی نظریه های یادگیری که کمتر به آن توجه شده است در جهت طراحی فضاهای کلاسی موردنظر قرارگرفته است. در این مقاله نظریه های یادگیری در راستای اصول کلی طراحی فضای کلاسی از طریق روش توصیفی و بررسی مطالعات کتابخانه ای به جهت تبیین پیشینه نظری بررسی شده است. براساس نظریه ساختارگرا ایجاد فضاهای خلوت در محیط کلاسی می تواند سبب کاهش اضطراب و افزایش تمرکز دانش آموزان شود. نظریه یادگیری رفتاری که بر مبنای محوریت معلم است ، امروزه کمتر موردتوجه است. نظریه یادگیری تجربه گرا و نظریه اجتماع محور می تواند به صورت مکمل در راستای تجربه و مشاهده دانش آموزان از فضا و همسالان خود در فرآیند یادگیری انجام پذیرد، بر این اساس ارتباط محیط کلاسی و محوطه مدرسه در راستای تعاملات اجتماعی و ایجاد فضاهای گروهی در محیط آموزشی موردنظر است. بهره گیری از نور و تهویه در راستای سلامت براساس نظریه انسان گرایی موردنظر است، همچنین محیط کلاسی انعطاف پذیر که امکان بهره گیری چند عملکردی را دارد و بهره گیری از مبلمان انعطاف پذیر در راستای کاهش نقش معلمان و افزایش محوریت دانش آموزان در فلسفه آموزشی نوین مطرح است.

کلیدواژه ها:

نظریه تجربه گرایی ، نظریه اجتماع محوری ، جو روانی ، کلاس