بررسی تاثیر محیط در طراحی فضای آموزشی برای کودکان.

همه کودکان وقتی به دنیا می آیند، دارای توانایی های بالقوه خدادادی هستند که با توجه به عوامل گوناگون ارثی و محیطی از نظرتوانایی ها متفاوت هستند و در وضعیت های مختلف خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی رشد می یابند. این تفاوت ها به ویژه در زمینهتوانایی های عمومی شناختی، استعدادهای تحصیلی و شغلی، تفکر خلاق و سازنده، قدرت رهبری، ذوق هنری و انگیزش افراد بروز می کند. هدف این پروژه،پرورش استعداد کودکان،و با استفاده از روش های درست یافتن علایق کودک و بعد از کشف علاقه کودک، برنامه ریزی صحیح، فراهم کردن امکانات و قراردادن او در محیط مناسب وافزایش سطح ارتباطی اش با دیگران دایره شناختوانتخاب اوراوسیع تر میکندتابتواندمسیردرست را پیداکند. .پرسشها یی که این پژوهش را درصدد پاسخگویی به آن واداشته است این است که چگونه می توان استعداد کودک را شناساییکرد؟ چه چیزهایی باعث می شود استعداد یا علاقه خاصی در کودک ایجاد شود؟ اندازه گیری بهره هوشی از چه سنی امکان پذیر است؟ آیامحیط آموزشی برپرورش استعداد کوکان تاثیر دارد؟ برای پرورش استعداد کودکان چه اقداماتی باید انجام شود؟ چهمحیط هایی در پرورش استعداد کودکان تاثیر بیشتری دارند؟ چه محیطی بر اساس نیازها و ویژگیهای موثر بر رشد و یادگیریکودکان نیاز است تا کودکان در بستری مهیا تربیت گردند؟ دراین پژوهش بر اساس ماهیت موضوع و اهداف پژوهش روش تحقیق پرسشنامه ای بهره گرفته شده است. که براساس نتایج پرسشنامه مطرح شده ومطالعات گردآوری شده ، در حوزه طراحی، توجه به شاخصه های عملکردی، شاخصه های ویژه، ایمنی، ویژگیهای کیفی و کمی در فضا و تاثیر عمومی محیط بر کودک مورد بررسی قرارگرفت. که به اطلاعاتی همچون جهت یابی درفضا، فضاهای جمعی، خوانایی اطلاعات در محیط، استفاده از رنگهای مهیج، ارتباط پذیری، انعطاف فضایی، شفافیت، وخاطره انگیزی که زمینه ساز طراحی است و از بستر مطالعات روانشناسانه برخاسته و در زمینه کارکردی معماری می نشینند،دست پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

پرورش ، استعداد ، کودکان ، محیط ، روانشناسی محیط