بررسی شرط طهارت مولد در امامت جماعت

افراد انسانی گاهی از طریق مشروع و ازدواج شرعی و قانونی به دنیا می آیند و گاهی هم منشأ تولد آنها را قانون گذار و شارع مقدس به رسمیت نمی شناسد، یعنی از غیر طریق ازدواج به دنیا می آیند. به این گروه أخیر زنازاده و فرزندان نامشروع اطلاق می گردد. این دو گروه از برخی شؤون فقهی از قبیل امامت جمعه و جماعت محرومند. این تبعیض ها همیشه مورد سؤال بوده اند که چرا با این که فرد مذکور دخالتی در گناه انجام شده ندارد، چنین احکامی بر وی تحمیل شده است؟ این پژوهش به روش کتابخانه ای با دقت در متون فقهی و قانونی و نیز منابع اجتهاد سعی بر یافتن پاسخی برای پرسش بالا است. نگارنده پس از بررسی ادله اقامه شده از سوی قائلین به اشتراط طهارت مولد در امامت جماعت به این نتیجه رسیده است که أدله اقامه شده از سنت، عقل و اجماع تاب اثبات چنین محرومیتی را ندارند. و لذا از این جهت فرزندان محل بحث تفاوتی با فرزندان مشروع ندارد.

کلیدواژه ها:

زنازاده ، طهارت مولد ، عدم تمامیت ادله ، امامت جماعت