استفاده از روش های نوین بهینه سازی در برآورد پارامترهای معادله جریان آب زیرزمینی

افزایش بهره برداری و سایر تغییراتی که بشر در سیستم سفره های آب زیرزمینی داشته است، منجر به بروز مشکلات زیادی از نظر کمی و کیفی شده است. جهت جلو گیری از این اثرات مخرب در سفره ها، مدیریت آب های زیرزمینی و حفاظت این منبع با استفاده از شبیه سازی شرایط طبیعی سفره با مدل های ریاضی با هدف شناخت عملکرد طبیعی سفره از اهمیت چشمگیری برخوردار است . در این مدلسازی تخمین پارامترهای مدل به عنوان یکی از مهمترین مراحل مدلسازی می باشد. یکی از رهیافت های اخیر جهت این امر استفاده از روش معکوس می باشد که به منظور غلبه بر روش های کلاسیک حل معکوس از روش های بهینه سازی نوین استفاده شده است. در این تحقیق جهت تعیین ضریب قابلیت انتقال در سه منطقه ناحیه بندی از روش تفاضل محدود (FDM) جهت حل پیشرو، از الگوریتم ژنتیک (GA) و بهینه سازی دسته ذرات (PSO) ، جهت حل معکوس استفاده شده است. تحلیل نتایج مبین قابلیت بالای روش بهینه سازی دسته ذرات در حالت ماندگار و غیر ماندگار می باشد. همچنین آنالیز حساسیت نشان دهنده حساسیت بالای مدل جریان نسبت ضریب قابلیت انتقال می باشد.

کلیدواژه ها:

روش معکوس ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی دسته ذرات ، ضریب قابلیت انتقال